De
beginselverklaring van de nieuwe Aalsterse “socialistische” beweging
ontleed
We hebben
gewacht met dit artikel tot de waan van de dag even is gaan
liggen en natuurlijk ook omdat we benieuwd waren naar de mening van kleinere en
grotere opiniegoden in de pers. Wat dat laatste betreft, zijn er niet echt
verrassingen te noteren. Voor de algemene context verwijzen we graag naar het
artikel: De niet-zo-unieke en voorspelde ontbinding van de Aalsterse sp.aafdeling.
De
beginselverklaring van de nieuwe socialistische (?) beweging “Sociaal
Democraten & Progressieven” is niet echt de gedurfde klaroenstoot geworden
die zal nagalmen in de geschiedenis van de socialistische arbeidersbeweging.
Daarvoor blinkt de tekst wat téveel (en bewust) uit in oppervlakkigheid. De
verklaringen in de pers kunnen echter dienen als bijsluiter om er toch nog iets
inhoudelijks uit te halen.
Bij de
eerste lezing bekroop ons een zeker déjà vu. Enkele weken geleden mochten we op
de vorming van BBTK-federaal, bij wijze van oefening, enkele uittreksels van “De geëngageerde burger” , het recente boek van liberaal
wonderkind Gwendolyn Rutten, onder de loep houden. Dezelfde “truuken van de
foor” worden in beide teksten gebruikt.
Men zou bijna denken aan eenzelfde ghostwriter van dienst … Zijn het
geen gouden tijden voor schrijvers van weliswaar politiek perfect ingeblikte
doch oppervlakkige teksten?
De algemene
methodiek
Elke
paragraaf begint met een stelling waar “elke Vlaming met wat gezond
boerenverstand” wel kan inkomen – kwestie van iedereen mee te nemen in het
verhaal – maar waarbij naar het einde
toe telkens de spreekwoordelijke aap uit de mouw komt. Het (allesbehalve
socialistisch) venijn zit in de staart. Verder stoten we op een kwistig gebruik
van adjectieven die er al bij al niet veel staan te doen. Een voorbeeld? Zo
duikt het woord “hedendaags” tweemaal (wel heel) nadrukkelijk op om later in de
tekst plaats te maken voor het (even nadrukkelijk) gebruik van het woord
“modern.” Waarmee de schrijvers van de verklaring zich duidelijk willen
afzetten tegen het “oubollige socialisme.” In de pers formuleert de
hedendaagse, niettemin verlichte keizer, Dylan Casaer, het als volgt: “niet zo klein-links als de sp.a.” Hebben we iets gemist?
Diezelfde
Dylan Casaer gaf zich, naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen, maar
al te graag op facebook af met zijn Che Guevareske (zie foto)
verkiezingsaffiche: “Wie zo nog een Comandante
Ché/Dylan! - affiche wil voorhangen, laat maar weten!” Eén socialistisch symbool meer of minder inpikken, daar liggen
we nu niet echt van wakker (zie hieronder) Verder valt het ons op dat
het woordje “socialisme” 0 keer (nul!) in de beginselverklaring terug te vinden
is, niettegenstaande het feit dat de tenoren van de SD&P het in de pers
uitschreeuwden dat ze “echte socialisten” zijn. Het woord “Vlaanderen” of
“Vlaams” daarentegen wordt zeven keer gebruikt. Soit. Als
sollicitatiebrief naar de N-VA toe alvast een goed begin!
Alvorens de
beginselverklaring op grootmoeders wijze te fileren, toch nog de verantwoording waarom onze
kritiek soms wat kan lijken op Bijbelexegese. De oppervlakkige aard van het te
ontleden beestje is hier niet vreemd aan. Voorts geven we steeds de volledige
tekst van de beginselverklaring weer, paragraaf per paragraaf (in het blauw);
geschiedenisvervalsing laten we graag aan andere politieke stromingen – maar
dit geheel ter zijde.
Om te
beginnen krijgen we een, op het eerste gezicht, nietszeggende ondertitel
voorgeschoteld: “Voor
een warm en democratisch Aalst.” Is dit een stellingname tegenover de
opwarming van de aarde? Neen: SD&P is tegen een kil en ondemocratisch Aalst
aangezien ze door hun socialistische broeders (?) versleten worden voor
asociaal en in sommige gevallen, wanneer de gemoederen wat verhit raken: voor collaborateurs. De SD&P verkiest dit
twistpunt echter op een POSITIEVE manier aan te brengen!
“De
Sociaal Democraten & Progressieven (SD&P) werden opgericht in Aalst op
20 januari 2014. SD&P gaat voor een eigen, positief en progressief verhaal
voor de Aalstenaar en voor Vlaanderen. Deze politieke beweging plaats zich
hierdoor in de rijke Aalsterse traditie van politieke en maatschappelijk
bewogen figuren zoals Daens, Boon en Van Hoorick en anderen. Sociaal,
vooruitstrevend maar ook eigenzinnig. Hun sociaal progressieve erfenis blijft
meer dan ooit actueel. SD&P gaat (streeft, ijvert) voor de volgende
principes en wil die doorheen onze politieke actie in de praktijk omzetten:”
Reeds in de
tweede helft van de eerste paragraaf wordt het een beetje ranzig: “Deze
politieke beweging plaatst zich hierdoor in de rijke Aalsterse traditie van
politieke en maatschappelijk bewogen figuren zoals Daens, Boon en Van Hoorick
en anderen.” Wat eerstgenoemde betreft, kunnen we kort zijn: elke politieke
partij in Aalst, van links tot extreemrechts, eist de traditie van Daens op.
Niets nieuws onder de lokale politieke zon. Met Boon wordt het al wat
moeilijker maar de “socialen” (zoals Boon himself de partijpolitici uit de
socialistische stal noemt) hebben onze bekendste schrijver altijd al voor hun
kar proberen te spannen. Was de viering “100 jaar Boon” in 2012 niet één van de
grote verwezenlijkingen van de toenmalige schepen van cultuur, jawel: Dylan
Casaer? Diezelfde schepen van cultuur presteerde het om aanvankelijk niemand
minder dan Karim Van Overmeire in het beschermcomité van de viering op te
nemen. Wat achteraf “een vergissing” bleek te zijn: oeps! Meer hierover kan je
lezen in het artikel: Een eigenzinnige kijk op 100 jaar Boon
 |
| Bert Van Hoorick (eerste rij, vijfde van links) in het concentratiekamp van Buchenwald in 1945 (foto AMSAB) |
En dan Van
Hoorick … Misschien even opfrissen wie Bert Van Hoorick was? Verzetsman en
leider van de Kommunistische Partij in
Aalst die het als 1 van de 2 enige Vlaamse KP’ers tot parlementair schopte
(1946-1949). In 1957 stapte hij over naar de BSP omwille van wat de
Sovjettroepen het jaar ervoor in Hongarije hadden aangericht. Deze overstap
bracht heel wat deining teweeg in de socialistische gelederen: sommige
protestbrieven spraken over “een communistische wolf in schapenvacht” of nog
wat stouter: “Bert is goed doorvoed; hij komt uit Buchenwald!” – een
allusie op de KP als goedgeorganiseerde machine die voor haar leden zorg kon
dragen, ook in de uiterst moeilijke omstandigheden van de concentratiekampen.
De socialisten hadden vaak minder geluk … Ondanks deze typisch Aalsterse petite
histoire werd hij reeds In 1958 voor de BSP in het parlement verkozen en
zou daar voor deze partij blijven zetelen tot 1976.
De
“Vlaamsgezindheid” van menig socialistisch of communistisch pionier heeft geen
fluit te maken met de huidige context. Frans was de taal van de onderdrukkende,
heersende klasse (de bourgeoisie met de karikaturale dikke sigaren en hoge
hoeden) terwijl het Nederlands (beter gezegd: een amalgaam van Vlaamse
dialecten) de taal was van het werkvolk en de boeren. De strijd voor het
Nederlands maakte dan ook onmisbaar deel uit van de (opgelet: oubollig woord op
komst!) klassenstrijd. Buiten bovengenoemde figuren passen evengoed Jef Van
Extergem, Emiel Moyson … in hetzelfde rijtje. Als het Vlaams Blok in 1995
zonder blikken of blozen een nationale Moysonviering hield, waarom zou de
SD&P zich dan moeten schamen om naar Van Hoorick te verwijzen? Is dat niet
van hetzelfde laken een broek?
We gaan de
volgende paragrafen wat beknopter bespreken …
“1.
De SD&P streeft naar een samenleving waar gelijkwaardigheid, vrijheid,
solidariteit en gewenste verantwoordelijkheid basisbeginselen zijn.”
Die “gewenste
verantwoordelijkheid” is klinkklare N-VA Newspeak waar we verder geen
woorden aan vuil maken.
“2.
SD&P is voorstander van een hedendaags beleid, een structureel sociaal
beleid en een armoedebeleid waarbij mensen die het moeilijk hebben maximaal
worden gesteund. Tegelijk is iedere vorm van oneigenlijk gebruik van het
sociaal systeem uit den boze vermits dit het draagvlak voor de solidariteit
ondergraaft. Ook een aalmoescultuur dient te worden voorkomen.”
Zoals we al
opmerkten: het venijn zit in de staart en is opnieuw een openlijke sollicitatie
naar de N-VA. Hiermee probeert men de jacht op “sociale fraude”, waarvoor deze
coalitie zelfs een aparte cel – het spreekwoordelijke kanon om de mug neer te
halen –
heeft opgericht, goed te praten. Over fiscale fraude, de grote vissen of
beter walvissen (mijn excuses bij deze edele zoogdieren) onder de fraudeurs,
geen woord, geen komma. In de neoliberale visie moeten de rijken inderdaad niet
solidair zijn met hun zogenaamde ondergeschikten. Neen, deze coalitie laat de
werkgevers ongemoeid en geeft ze nog eens een lastenverlaging van 680.000 euro
extra. Meedogenloze klopjacht op de armen en (om het in hun taal uit te
drukken) pampering van de rijken … Beste mensen: “Le nouveau socialisme est
arrivé!” En wacht: uiteraard zijn we bij de SD&P geen onmensen, immers: “Ook
een aalmoescultuur dient te worden voorkomen.” PRACHTIG!
“3. SD&P pleit voor maximale tewerkstelling voor
iedereen en voor verantwoorde en duurzame economische groei. De SD&P beseft
dat een goed werkende economie nodig is om ons sociaal model te schragen.
Ondernemen, innoveren, creativiteit en initiatief nemen dient gestimuleerd te
worden, ook in de sociale economie. Zelfstandigen en ondernemers zijn
hierbij volwaardige partners, wij hebben elkaar nodig.”
Dit is op
omfloerste wijze zoveel zeggen als: “Wij keuren de klassenstrijd af.” Gezien
het ganse Vlaamserig gedoe waarin de tekst gedrenkt is, zou men al heel
snel kunnen komen tot wat men in extreemrechtse kringen beter kent als solidarisme.
Wie niet weet wat dat inhoudt, verwijzen we graag naar de website van de Vlaamse Solidaire Vakbond, nog eens een prachtige contradictio in terminis
vanwege oudgedienden van het Vlaams Belang en Voorpost.
“4.
SD&P komt op tegen iedere vorm van onrecht en uitsluiting. De beweging
kiest voor een inclusieve samenleving waarbij je niet uitsluit doch omarmt, maar
verzet zich ook tegen iedere jaloeziecultuur waarbij mensen elkaar geen succes
gunnen.”
De laatste
zin sluit mooi aan bij de vorige opmerking. “Jaloeziecultuur” is het
neoliberale synoniem voor alles wat met klassenstrijd te maken heeft. Stoute,
stoute vakbond!
“5.
SD&P zet zich in voor een verdraagzaam Vlaanderen waar het harmonieus
samenleven van mensen van verschillende origine essentieel is en actief wordt
gebouwd aan een gezamenlijke toekomst. Initiatieven inzake integratie en
taalverwerving worden daarbij actief ondersteund om te vermijden dat op lange
termijn mensen van diverse origine naast elkaar blijven leven.”
Et alors?
Integratie-initiatieven zoals gevechtssporten (het afgevoerde Combat
Sambo-project bij Buurtsport) horen daar niet in thuis want zijn de leerschool
voor jonge criminelen? Of zoals de N-VA het verwoordt in het 50 bladzijden
tellende boekje dat in elke Aalsterse brievenbus terecht kwam: “Buurtsport
moet een SPORT blijven.” (De keuze voor verandering, blz 24)
“6.
SD&P verzet zich tegen iedere vorm van discriminatie. Mensen moeten gelijk
worden behandeld maar mogen verschillend zijn en blijven. Ieder heeft recht op
een eigen cultuurbeleving, privé-leven, samenlevingsvorm en voorkeuren.”
Bon, dat zou
vanzelfsprekend moeten zijn voor elke zelfverklaarde socialistische beweging …
“7.
Ieder kind en iedere mens heeft recht op ontwikkeling en volwaardige
emancipatie. Hiertoe is een democratisch, pluralistisch en kwalitatief
onderwijssysteem gebaseerd op het principe van levenslang leren een
basisvoorwaarde.”
Dat begrip
“levenslang leren” wordt maar al te vaak gebruikt om de flexibiliteit op de
werkvloer ten top te drijven en o.a.
oudere werknemers aan de kant te schuiven omdat ze wat minder vlot
meekunnen …
“8.
Criminaliteit treft zij die het moeilijk hebben vaak het zwaarst en ondergraaft
een harmonieus maatschappijmodel. Alhoewel volop dient ingezet te worden op een
preventiebeleid dient iedere vorm van criminaliteit een passend gevolg te
krijgen. Ook het slachtoffer en zijn omgeving dienen hierbij als volwaardige
partner te worden behandeld.”
En hoe past
de nieuwe politiepost op de Varkensmarkt in dit plaatje? Dit moet kennelijk het
onveiligheidsgevoel op de rechteroever tegengaan, terwijl uit de eerste
evaluatie van de camerabewaking gebleken is dat in deze wijken geen enkel
crimineel feit via deze weg is vastgesteld (in tegenstelling tot het
centrum) Wijkagenten lopen er sowieso rond, los van het bestaan van een extra
politiepost. De cijfers van de Commissie Veiligheid
geven zwart op wit aan dat er amper misdaden gebeuren in het Aalsterse
‘ghetto’. Het pleidooi voor een bijkomend politiekantoor aldaar ruikt
eerder naar stigmatisering van de (gekleurde) rechteroever …
“9.
SD&P ijvert voor hedendaagse goede publieke dienstverlening voor iedere
inwoner. Iedere inwoner wordt gelijk behandeld. Vriendjespolitiek,
eigenbelang, belangenvermenging of voorbijgestreefd corporatisme zijn uit den
boze. Een actieve maar ook slimme overheid regisseert de
samenleving.”
 |
| Betoging NOIG-VA en BBTK 05/11/'12 |
Laat ons even
toe om bij de frase over vriendjespolitiek en dergelijke, discreet in ons
vuistje te lachen. Met “voorbijgestreefd corporatisme” geeft men duidelijk een
sneer naar de vakbonden. Kan het er iets mee te maken hebben dat BBTK, door
deelname aan de Noig Verontruste Aalstenaars, door o.a. een campagne van lange
adem en druk in de media maar ook in de andere geledingen van de vakbond, er
mede voor gezorgd heeft dat de Aalsterse sp.a -bom uiteindelijk gebarsten is?
En uiteraard staat deze passage uit de programmaverklaring ook goed op het CV
als men solliciteert bij de N-VA. En wat bedoelt men in hemelsnaam met een
“slimme overheid?” Mannen en vrouwen in grijze maatpakken met een
bovenmenselijk volume aan hersenen zoals in de betere sci-fi film? … voorlopig
een groot raadsel.
“10.
SD&P wil moderne en leefbare steden en gemeenten, waar stadsvernieuwing,
opwaardering van wijken, buurten en dorpen centraal staan. Jongeren en gezinnen
in hun meest diverse vorm dienen hier een aantrekkelijke en stimulerende
leefomgeving te krijgen. Tegelijk vergeten steden hun geschiedenis niet en
bewaken zij hun erfgoed.”
We
veronderstellen dat stadsvernieuwing niet hetzelfde is als prestigeprojecten?
We gaan even het rijtje af: een reusachtige rode neus van 94.000 euro, een
arty-farty half-overdekt bushok van 120.000 euro, een urinoir dat uit de grond
opdoemt (urilift) voor het vriendenprijsje van 60.250 euro … Aalst zal willens
nillens een plezante én toffe stad worden voor de betere tweeverdieners; de
armere bevolking kan maar best andere horizonten opzoeken! En wat bedoelt men
met “bewaken van het erfgoed?” Is dat meer dan carnaval alleen? Hopelijk niet
op dezelfde manier zoals men destijds de Heilige Geestkapel in de Kattestraat
mismeesterd heeft: het historisch gebouw uit 1470 doet nu dienst als …
kledijwinkel. Op dat vlak is het Aalsters bestuur trouwens altijd al een bende
cultuurbarbaren geweest: alweer niets nieuws onder de zon dus.
“11.
SD&P zet in op maximale duurzaamheid inzake mobiliteit, verkeersveiligheid
– en leefbaarheid, energie, ruimtelijke ordening, voedselproductie en water.
Het behoud van de natuur en de bio-diversiteit zijn daarvan essentiële
schakels.”
Bio-diversiteit
is een essentiële schakel, maar wat mensen betreft mag dat gerust een beetje
minder zijn? Kennelijk lonkt de SD&P ook naar de vlotte groene jongens en
meisjes, al betwijfelen we enigszins dat ze na het kennisnemen van deze luttele
zinnetjes over stag zullen gaan.
“12.
Ieder mens heeft recht op de beleving van zijn eigenheid. Tegelijk is hij
onderdeel van een samenleving waarbij gezamenlijke verantwoordelijkheid ten
opzichte van elkaar en het geheel geen loze begrippen zijn. Vrede in de wijk
maar ook internationaal is hierbij een centrale doelstelling.”
– Een
opstapje naar het gekende conservatieve rechten-en plichtenverhaal dat later
nog volgt. En voorwaar: het zijn toch nog echte internationalisten want: “Vrede
in de wijk maar ook internationaal is hierbij een centrale doelstelling.”
“13.
Mensen zijn uiteraard niet louter onderdeel van een economisch model maar
hebben recht op warmte, samenhorigheid, geluk, werk, engagement, vereniging,
cultuur en sport om zich ingebed te voelen in onze samenleving en zich te
kunnen ontplooien binnen een ruimer geheel. Kunst, cultuur, iedere vorm van
artistieke creativiteit vormen zuurstof voor onze vaak verstikkende
samenleving.”
Hola Paula:
ruiken wij daar een schuchtere poging tot maatschappijkritiek?
“14.
Respect voor elkaar en voor het geheel zijn basisvereisten om het samenleven
binnen Aalst, Vlaanderen, België en Europa mogelijk te maken. Samen-leven is
immers niet iets vrijblijvend.”
Wedden dat
men voor deze gevleugelde woorden een studie besteld heeft bij de Denktank Itinera?
Het rechten-en plichtenverhaal komt op het einde weer piepen.
“15.
SD&P heeft geen angst om ongecomplexeerd, maar tegelijk ook niet bekrompen
te verwijzen naar onze Vlaamse eigenheid. Vlaanderen is de regio waarin wij
leven en in de eerste plaats verantwoordelijkheid dragen. Vlaanderen is een erg
belangrijk bestuursniveau geworden de voorbije decennia. SD&P wil positief
en progressief inspelen op de kansen die Vlaanderen biedt waarbij het
samenleven in België, Europa en daarbuiten waardevol blijft.”
Met deze
paragraaf bewijst de schrijver alvast dat hij opgelet heeft tijdens de lessen
Aardrijkskunde. Voor de rest lijkt het eerder een evenwichtsoefening in … tjah:
in wat? Het had gerust heel wat korter gekund: “SD&P is een beweging van
positieve en progressieve Vlamingen.” Maar dat zou waarschijnlijk niet zo goed
gevallen zijn bij dat deel van de achterban dat wel nog “socialistisch” is,
maar zich achter de dissidenten
geschaard heeft vanuit een één-tegen-allen verdedigingsmechanisme versus de
“evil” Bruno Tobback die Aalst de les komt spellen. Maar ja: daar heeft hij het
dan ook naar gemaakt.
“16.
SD&P is voor maximale democratie en inspraak. De beweging zal in haar
politieke actie maximaal kiezen voor dialoog met mensen en verenigingen. In
haar eigen, interne werking zullen democratie, participatie en respect voor de
leden centrale assen zijn om de besluitvorming te schragen. We willen ons
engageren om ook aan afwijkende meningen een luisterend oor te bieden. Wij
geloven in een politieke cultuur die gebaseerd is op goede ideeën, ideeën die
ook van andere partijen of bewegingen kunnen komen, en niet op het eigen
gelijk.”
De laatste
paragraaf is een duidelijke uithaal naar de autoritaire en ondemocratische
maatregel van Tobback junior, al vrezen we dat men zich hier heiliger voordoet
dan de paus. Wat betreft het afschaffen van het leefgeld (het voorschot op het
leefloon) hebben de toenmalige sp.a OCMW-raadsleden geen gehoor gegeven aan het
plaatselijke partijstandpunt. Welke garantie bestaat er dat men dit in de
toekomst wel gaat doen? En wat die laatste zin betreft: net de stijl van een
schuchtere puber die het niet durft “aanvragen” bij een meisje. Zeg dan meteen
dat de SD&P een tussenstation vormt in de overstap naar de N-VA:
hieromtrent kan Karim Van Overmeire jullie nog een paar bruikbare tips
verstrekken. Ook hij heeft immers gebruik gemaakt van een nieuwe politieke
beweging, “Aalst, Anders en Beter”, vooraleer hij (naar zijn eigen oordeel
“voldoende ontluisd”) N-VA – waarts huppelde.
Conclusie
 |
| afbeelding: Ronny Barracuda |
We kunnen er
inkomen dat er ondanks alles nog mensen zijn die eerlijk in het SD&P-
project geloven. In zekere zin kan je de hier besproken beginselverklaring
zelfs beschouwen als een “eerlijke sociaal-liberale versie” van de sp.a, besmet
weliswaar met een vleugje onwelriekend schimmel. De oppervlakkigheid van de
tekst is zeer bewust en het relatief voorzichtig eclectisch winkelen bij andere
partijen, maar in hoofdzaak bij N-VA, laat het
minder geoefende politieke oog inderdaad makkelijk in de val trappen.
Onder meer Dylan Casaers uitlatingen in de pers laten echter iets totaal anders
vermoeden: de SD&P als tijdelijk
vehikel voor de postjespakkers die hun sprong naar de NV-A aan het voorbereiden
zijn. Of die sprong er uiteindelijk zal komen, is natuurlijk een andere zaak …
Burgemeester
Christoph D’Haese van N-VA geeft de SD&P alvast een 10 op 10: “Ik stel
vast dat de partij heel positieve speerpunten heeft, tegen een jaloeziecultuur
en voor een inclusieve samenleving. Hun thema's van hun beginselverklaring zijn
geïnspireerd op de N-VA-waarden: ze willen een positieve koers varen, sociale
misbruiken tegengaan en een sterk inburgeringsbeleid uitstippelen. Ze starten
niet met een verbitterde en verkrampte politieke ingesteldheid, wat te
bewonderen is. Ik geloof dat N-VA in de toekomst positief met hen zal kunnen
samenwerken. De echte Vlaamse zaak blijft natuurlijk wel een politiek thema dat
altijd door N-VA geclaimd zal worden. Het doet deugd dat ook zij met
vooruitschrijdend inzicht het belang van de Nederlandse taal in de maatschappij
erkennen. Ik hoop dat ze hun beginselverklaring dus in de praktijk omzetten.’ (Nieuwsblad.be,21 januari 2014)
We kunnen er
gif op innemen dat sommige SD&P’ers terug zullen keren naar de sp.a-stal
wanneer het nu reeds stuitende opportunisme en carrièrisme van hun tenoren nóg
duidelijker zal worden. Ondertussen hebben de carnavalgroepen in Aalst
tenminste een vette kluif …
