2de actie van de "Noig Verontruste Aalstenaars"

Op maandag 5 november verzamelen de Noig Verontruste Aalstenaars voor de tweede keer om 19u (STIPT!) aan het Volkshuis. Van daar trekken we in optocht naar Ontmoetingshuis De Brug. Hier zullen we ons protest laten horen (én een open brief uitdelen) vóór de algemene ledenvergadering van de sp.a (die begint om 20u) die zal moeten beslissen of hun partij in zee gaat met N-VA en hun aangebrande schepen van Vlaamse zaken, Karim Van Overmeire. Nadien keren we in groep terug naar het Volkshuis voor een gezellig samenzijn én een tas warme soep.

link naar facebookevenement 

De Noig Verontruste Aalstenaars kwamen ter sprake in De Zevende Dag op VRT en de tetteplekker van de actie van 25 oktober verscheen op het grote scherm. Met dank aan de cartoonisten Ronny Barracuda en Moer voor de typische Aalsterse couleur locale.

Er circuleert via email ook een tekst (zie onder) die mensen ten persoonlijken titel kunnen onderschrijven.

PS 03/11/2012: Wegens overflow aan reacties in de mailbox van de verantwoordelijken verwijzen we nu naar de e-petitie op de website van 't Uilekot

COALITIEVORMING SCHEPENCOLLEGE AALST: WAT STAAT ER OP HET SPEL?

De laatste dagen staat de Denderstad Aalst op zijn kop. Een deel van de SP.A wil er met de N-VA en de CD&V een coalitie vormen die de stad de komende zes jaar wil besturen. Eén van de N-VA-ers van dienst is Karim Van Overmeire, jarenlang een kopstuk van de harde lijn in het Vlaams Blok en het Vlaams Belang. Iemand die zich slechts met mondjesmaat distantieert van dit verleden, onder druk van de omstandigheden en het verlangen naar macht. Op 5 november hakken de leden van de SP.A Aalst de knoop door.

Wat in Aalst op het spel staat, gaat de grenzen van de stad te buiten, met name de vraag hoe men in Vlaanderen staat tegenover de ex-VB-ers die door Bart De Wever met open armen in de N-VA ontvangen werden. 

Wij zien deze overlopers en zogezegde bekeerlingen niet graag aan het roer staan van onze maatschappij. Wie voor een extreem-rechtse politieke partij gekozen heeft en daardoor van de macht gehouden wordt, moet geen tweede kans krijgen onder een andere vlag. 

De kwestie waar we voor staan is bovendien geen fait divers. Het gaat om méér dan een schepen van Vlaamse Zaken. In dit schepenpakket zitten namelijk ook internationale samenwerking, bibliotheekwezen én onderwijs. Bovendien gaat het, zoals VUB-socioloog Eric Coryn aanstipte, om de visie op de volgende jaren: gaan we met vlaggetjes en restricties de inwoners van Brussel proberen buiten onze muren te houden of gaan we proberen een modern stadsbeleid met visie op poten te zetten?

Wij huiveren bij het idee dat dat eerst in Aalst zou kunnen gebeuren. We huiveren ook bij het idee dat een socialistische partij als de sp.a hier wil aan meewerken en hiermee Aalst het laboratorium laat worden van een mogelijk nieuw rechts Vlaanderen.

We hebben begrip voor politici die hun programma willen uitvoeren of die zich willen blijven inzetten voor de gemeenschap. We geloven evenwel niet dat de SP.A in dit geval kan opwegen tegen een meerderheid in het college: de partij heeft niet eens een blokkeringsminderheid waarmee ze zaken kan tegenhouden. Men mag op dit vlak allerlei mooie afspraken maken, men weet dat die in de politiek meer gebroken worden dan gerespecteerd. De SP.A krijgt twee schepenen én verliest het OCMW aan de N-VA hardliner Sarah Smeyers. We geloven niet dat men zo een echte stempel kan drukken op het beleid. Men kan trachten te redden wat er te redden valt, maar dat zou wel eens bitter weinig kunnen zijn! Of onvoldoende om de eigen geloofwaardigheid te behouden. Onvoldoende om, vanuit de coalitie, te beletten dat de N-VA en zijn radicaal-rechtse schepen een speeltuin krijgen waarin zij zich kunnen oefenen in grootstedelijk rechts beleid. 

Wij denken immers dat de SP.A ook een sterke rol kan spelen in de oppositie. Dat je, door mobilisatie van de sociale krachten in Aalst, ook zaken kan bereiken. Het zijn niet altijd meerderheden of bestuurders die in Vlaanderen de sociale verworvenheden neer gezet hebben. Dikwijls is het ook de straat, de bevolking, de werknemer die gelijk haalde wanneer hij/zij een goede politieke vertolking kreeg in de instituten. 

We nodigen de leden van de SP.A dan ook uit bij hun keuze op 5 november deze weg te bewandelen. We nodigen hen uit om het akkoord met de NVA weg te stemmen en opnieuw aan te knopen met het pad van het sociale verzet.