Terug naar de bron ter versterking van de socialistische
linkerzijde door vorming, debat en
praktijk.
Door de aanhoudende
systeemcrisis van het kapitalisme en het agressieve neoliberalisme dient de
linkerzijde zich dringend te bezinnen, niet enkel internationaal maar ook
lokaal. Op internationaal vlak zien we
een actieve zoektocht naar echte linkse ideeën die consequent breken met de
besparingslogica. In Groot-Brittannië heeft de kandidatuur van Jeremy Corbyn
voor het voorzitterschap van Labour heel wat stof doen opwaaien. Corbyn liet
grote zalen vollopen met zijn antibesparingsverhaal waarmee hij niet enkel
gedesillusioneerde partijveteranen aantrok maar ook een hele nieuwe laag van
jongeren. In de VS zien we een vergelijkbare ontwikkeling bij de campagne van
Bernie Sanders (de zelfverklaarde socialist uit Vermont) voor
presidentskandidaat van de Democraten.
De
linkse socialisten komen op internationaal vlak actief tussen in
dit proces, niet in het minst in Griekenland, in Ierland (met campagnes van
burgerlijke ongehoorzaamheid) en zélfs in Seattle (VS) met deelname aan het
stadsbestuur. In onze eigen “bruine Denderstreek” waar nationalistisch (extreem)rechts het sterkst
staat in Vlaanderen kunnen we niet op onze lauweren blijven rusten. We
beseffen dit maar al te goed en vinden het hoog tijd om terug te grijpen naar de fundamenten van de moderne socialistische
arbeidersbeweging: het wetenschappelijk socialisme of het marxisme.
Marxisme: nooit van gehoord?
Er wordt veel uit de nek
gekletst als het woord marxisme valt.
In het beste geval volgt er dan een pijnlijke stilte of hoongelach. Dit laatste
horen we regelmatig uit academische hoek of andere zelfverklaarde opiniemakers die ooit een boek gelezen hebben van één of
meerdere auteurs die zelf ooit eens een boek OVER Marx ter hand genomen hebben.
Er bestaan heel wat adjectieven en dooddoeners om marxisten stante pede te
diskwalificeren: dogmatisch, autoritair,
historisch-deterministisch, roepen van uit de zijlijn, enkel oog voor het
economische, humorloos … Het marxisme heeft echter niets met dit
alles te maken maar sleept inderdaad spijtig genoeg de loodzware erfenis
van vervormingen en verdraaiingen mee van zowel het stalinisme als de
sociaaldemocratie.
”A new hope?”
De nieuwlinkse politieke formaties zoals Syriza en Podemos golden tot
voor kort als het lichtend pad voor de (verwarde)
linkerzijde. De limieten van dergelijke politieke formaties zijn echter
pijnlijk duidelijk geworden door de knieval van de Griekse premier Tsipras voor
de Trojka.
Niet enkel een discussieclub …
Daarom
nemen we het initiatief tot het organiseren van avonden van “Marxisme in het Volkshuis” in Aalst. Hierbij willen we
ons echter niet beperken tot vrijblijvende vormings- en discussieclub maar
willen we ook stappen vooruit zetten in de concrete praktijk. Wat dat betreft,
laten we de praxis liever op een natuurlijke, organische manier ontwikkelen.
Interesse? Contacteer ons via aalst
[at] socialisme.be
